นี่คือภาพที่ละเอียดที่สุดของดวงอาทิตย์ที่เคยถ่ายมา

กล้องโทรทรรศน์สุริยะที่ใหญ่ที่สุดในโลก แสดงพลาสมาเดือดบนพื้นผิวสุริยะพลาสมาร้อนหมุนวนบนดวงอาทิตย์ด้วยความแม่นยำที่เพิ่งค้นพบในภาพแรกจากกล้องโทรทรรศน์สุริยะที่ใหญ่ที่สุดในโลก

กล้องโทรทรรศน์พลังงานแสงอาทิตย์ Daniel K. Inouyeขนาดกว้าง 4 เมตรของมูลนิธิวิทยาศาสตร์แห่งชาติ ซึ่งตั้งชื่อตามวุฒิสมาชิกผู้ล่วงลับจากฮาวาย ยังอยู่ระหว่างการก่อสร้างบนเมาอิ แต่นั่นก็ไม่ได้หยุดนักวิจัยจากการชี้ไปที่ดวงอาทิตย์เพื่อดูว่ามันใช้งานได้หรือไม่ ภาพ “แสงแรก” เหล่านี้ซึ่งเผยแพร่เมื่อวันที่ 29 มกราคม เผยให้เห็นลักษณะบนพื้นผิวดวงอาทิตย์เพียง 30 กิโลเมตร หรือเล็กกว่าที่เคยเห็นประมาณสามเท่า

“ตอนนี้เราได้เห็นรายละเอียดที่เล็กที่สุดของวัตถุที่ใหญ่ที่สุดในระบบสุริยะแล้ว” 

Thomas Rimmele ผู้อำนวยการกล้องโทรทรรศน์ Inouye กล่าวระหว่างการประชุมทางไกลข่าววันที่ 24 มกราคม

ครอบคลุมพื้นที่ 36,500 กิโลเมตร – ประมาณสามเท่าของเส้นผ่านศูนย์กลางของโลก – รูปภาพแสดงฟองอากาศพลาสมาที่คุ้นเคยซึ่งไหลมาจากส่วนลึก ในเลนมืดระหว่างฟองสบู่ กลุ่มจุดสว่างที่เพิ่งแก้ไขใหม่จะปรากฏขึ้นที่รากของสนามแม่เหล็กที่แผ่ออกไปในอวกาศ

กล้องโทรทรรศน์ถูกสร้างขึ้นเพื่อศึกษาโครงสร้างแม่เหล็กที่อาจนำไปสู่ความเข้าใจใหม่ว่าเหตุใดโคโรนาซึ่งเป็นชั้นบรรยากาศภายนอกของดวงอาทิตย์จึงร้อนกว่าพื้นผิวหลายล้านองศา และสิ่งที่ขับเคลื่อนสภาพอากาศในอวกาศที่บางครั้งรบกวนเทคโนโลยีบนโลก ( SN: 3 /7/19 ).

หอดูดาวกำลังถูกสร้างขึ้นบนยอด Haleakala ซึ่งแปลว่า “บ้านของดวงอาทิตย์” อย่างเหมาะสม เมื่อปฏิบัติการทางวิทยาศาสตร์เริ่มต้นในเดือนกรกฎาคม จะเสร็จสมบูรณ์สามสิ่งอำนวยความสะดวกสำหรับดูดวงอาทิตย์ใหม่ โดยร่วมกับ Parker Solar Probe ของ NASA ซึ่งโคจรเข้าใกล้ดวงอาทิตย์ มากขึ้นเรื่อยๆ ( SN: 12/4/19 ) และ Solar Orbiter ของ ESA ตามกำหนดการ ที่จะเปิดตัวในเดือนกุมภาพันธ์ในการเดินทางที่จะข้ามขั้วโลกเหนือและใต้ของดวงอาทิตย์

สิ่งอำนวยความสะดวกเหล่านี้แต่ละแห่งจะนำสิ่งที่แตกต่างไปจากการสำรวจแสงอาทิตย์ Solar Orbiter จะชมดวงอาทิตย์จากจุดชมวิวที่ไม่เหมือนใคร ขณะที่ Parker จะแนบชิดใกล้และสุ่มตัวอย่างพลาสมาและสนามแม่เหล็กโดยตรง ด้วยกระจกเงาบานใหญ่ของ Inouye จะทำให้รายละเอียดชัดเจนไม่เหมือนใคร และเมื่ออยู่บนพื้น นักวิจัยสามารถปรับให้เข้ากับคำถามใหม่ๆ ที่จะเกิดขึ้นอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้

Valentin Pillet ผู้อำนวยการหอดูดาวพลังงานแสงอาทิตย์แห่งชาติของ NSF ตั้งข้อสังเกตว่า “เป็นเวลาที่ยอดเยี่ยมจริงๆ ที่จะเป็นนักดาราศาสตร์สุริยะ”

หอดูดาวสองแห่งในสองตำแหน่งที่แตกต่างกัน

จะต้องเฝ้าดูแลส่วนเดียวกันของท้องฟ้าเพื่อให้แน่ใจว่าทุกสิ่งที่หอดูดาวเดียวตรวจพบไม่ใช่ความผิดพลาดหรือผลกระทบที่เกิดจากมลพิษทางแสงในท้องถิ่น Wright กล่าว – แบบเดียวกับที่อยู่ไกล เครื่องตรวจจับ LIGO -flung ทำงานร่วมกันเพื่อตรวจจับระลอกคลื่นของจักรวาลที่เรียกว่าคลื่นความโน้มถ่วง ( SN: 2/11/16 ) “คงไม่มีใครเชื่อ LIGO หากไม่มีไซต์สำรอง” เธอกล่าว การตรวจสอบการตรวจพบที่อาจเกิดขึ้นซ้ำอีกครั้งมีความสำคัญอย่างยิ่งสำหรับการเรียกร้องที่ไม่ธรรมดาเหมือนกับการได้รับคำทักทายจาก ET

การร่วมทุนสร้างภาพร่วมกันโดย Cassini และ Galileo เป็นกรณีของจังหวะที่บังเอิญ การพักแรมของ Cassini ที่ดาวพฤหัสบดีเป็นช่วงเวลาสั้น ๆ : มันมาถึงปลายเดือนธันวาคมและจะออกเดินทางในเดือนมิถุนายน หลังจากได้รับแรงโน้มถ่วงเพียงพอจากดาวเคราะห์ยักษ์เพื่อไปถึงดาวเสาร์ในเดือนกรกฎาคม 2547 กาลิเลโอซึ่งได้ไปเที่ยวดาวพฤหัสบดีและดวงจันทร์บางส่วนตั้งแต่ปี 2538 เดิมมีกำหนดจะสิ้นสุดภารกิจเมื่อ 2 ปีที่แล้ว

ประทับใจกับความสามารถของกาลิเลโอในการทนต่อการแผ่รังสีที่รุนแรงใกล้ดาวพฤหัสบดี NASA ได้ขยายภารกิจของกาลิเลโอสองครั้งแล้ว ในเดือนมกราคม หน่วยงานได้ให้การช่วยเหลือครั้งที่สามและเป็นครั้งสุดท้าย หากทุกอย่างเป็นไปตามแผน ในวันที่ 25 พฤษภาคม กาลิเลโอจะผ่านภายในรัศมี 123 กม. จากคัลลิสโต ซึ่งเป็นดวงจันทร์ที่ใหญ่เป็นอันดับสองของดาวพฤหัส แรงโน้มถ่วงของ Callisto จะทำให้ยานอวกาศสามารถแกว่งผ่าน Io ได้ทั้งในเดือนสิงหาคมและตุลาคม

วันถ่ายภาพของกาลิเลโอจะสิ้นสุดลงในฤดูหนาวนี้ แต่ถ้าสุขภาพของมันยังคงอยู่ ยานก็จะศึกษาดาวพฤหัสบดีต่อไปอีก 18 เดือน ในเดือนพฤศจิกายน พ.ศ. 2545 กาลิเลโอจะเข้าใกล้ดาวพฤหัสบดีมากขึ้นกว่าเดิม โดยอยู่ห่างจากดวงจันทร์อมัลเธียดวงเล็กๆ ของมันไม่เกิน 500 กม. ซึ่งมีขนาดเล็กกว่าหนึ่งในสิบของไอโอ หลังจากออกจากดาวพฤหัสบดี กาลิเลโอจะกลับมาเป็นครั้งสุดท้าย โดยชนเข้ากับดาวเคราะห์ดวงนี้ในเดือนสิงหาคม พ.ศ. 2546

วงโคจรรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้าเช่นนี้มักจะเป็นสัญญาณว่าวัตถุอยู่ภายใต้อิทธิพลของแรงโน้มถ่วงของวัตถุขนาดใหญ่ แต่ 2000 CR 105ซึ่งอาจเป็นผู้หลบหนีจากแหล่งกักเก็บดาวหางที่อยู่ห่างไกลที่รู้จักกันในชื่อแถบไคเปอร์ ไม่เคยเข้าใกล้กลุ่มดาวเคราะห์เก้าดวงที่คุ้นเคยของระบบสุริยะซึ่งมีอยู่ 9 ดวง แม้จะเข้าใกล้ดวงอาทิตย์ที่สุด ลูกบอลน้ำแข็งกว้างประมาณ 400 กม. ก็เข้าใกล้ดาวเนปจูนได้ไม่เกิน 14 AU ซึ่งเป็นดาวเนปจูนที่ใกล้ที่สุดซึ่งเป็นที่รู้จักสำหรับปฏิกิริยาโน้มถ่วงที่มีนัยสำคัญ

Credit : moneycounters4u.com mylevitraguidepricer.com newamsterdammedia.com newsenseries.com nwiptcruisers.com nykodesign.com nymphouniversity.com offspringvideos.com onlinerxpricer.com paleteriaprincesa.com