ผลกระทบจากสิ่งมีชีวิตที่รุกรานทุกชนิดทำให้เศรษฐกิจโลกเสียหายอย่างน้อย 1 ล้านล้านดอลลาร์ตั้งแต่ปี 1970
ชนิดพันธุ์ที่รุกรานสามารถสร้างความหายนะให้กับระบบนิเวศในท้องถิ่น การทำความสะอาดซากปรักหักพังทางชีวภาพนั้นมีราคาสูง
ผู้บุกรุกเหล่านี้ซึ่งมักจะถูกผลักเข้าไปในสภาพแวดล้อมใหม่โดยไม่ได้ตั้งใจ (หรือโดยเจตนาเพื่อต่อสู้กับแมลงศัตรูพืช) โดยมนุษย์ สามารถส่งโรคใหม่ ทำลายพืชผล และกินอาหารที่โครงสร้างพื้นฐานที่สำคัญ จากปี 1970 ถึง 2017 การบุกรุกดังกล่าวทำให้เศรษฐกิจโลกเสียหายอย่างน้อย 1.28 ล้านล้านเหรียญสหรัฐในความเสียหายและในความพยายามที่จะควบคุมสิ่งเหล่านี้ นักวิจัยรายงานในวันที่ 31 มีนาคมในNature ในขณะที่โลกมีความเชื่อมโยงกันมากขึ้นเรื่อยๆ และชนิดพันธุ์ที่รุกรานเข้ามาครอบงำแหล่งที่อยู่อาศัยใหม่ ค่าใช้จ่ายนั้นก็เพิ่มขึ้น
บอริส เลอรอย นักชีวภูมิศาสตร์จากพิพิธภัณฑ์ประวัติศาสตร์ธรรมชาติแห่งชาติฝรั่งเศสในกรุงปารีส กล่าวว่า “เป็นเวลาหลายทศวรรษแล้วที่นักวิจัยได้ประเมินผลกระทบที่สำคัญของสิ่งมีชีวิตที่รุกราน แต่ปัญหาไม่เป็นที่ทราบกันดีในหมู่ประชาชนและผู้กำหนดนโยบาย” “ด้วยการประเมินต้นทุนทั่วโลก เราหวังว่าจะสร้างความตระหนักในประเด็นนี้และระบุสายพันธุ์ที่มีราคาแพงที่สุด”
Leroy และเพื่อนร่วมงานของเขาได้คัดกรองเอกสารที่ตีพิมพ์แล้วกว่า 19,000 ฉบับ ซึ่งท้ายที่สุดแล้วก็มีการวิเคราะห์เกือบ 1,900 ฉบับซึ่งให้รายละเอียดเกี่ยวกับค่าใช้จ่ายของการรุกรานต่างๆ ในช่วงเวลาหนึ่งๆ จากนั้นทีมงานจึงสร้างแบบจำลองทางสถิติที่ประมาณการค่าใช้จ่ายรายปี โดยปรับตามปัจจัยต่างๆ เช่น อัตราเงินเฟ้อ สกุลเงินต่างๆ และช่วงเวลา ระหว่างปี พ.ศ. 2513 ถึง พ.ศ. 2560 ค่าใช้จ่ายรายปีเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่าทุกๆ หกปี โดยมีมูลค่าถึง 162.7 พันล้านดอลลาร์ต่อปีในปี 2560
สัตว์ราคาแพง
สายพันธุ์ที่รุกรานบางชนิดทำให้เกิดความเสียหายทางเศรษฐกิจมากกว่าชนิดอื่น นักวิจัยวิเคราะห์ข้อมูลที่ตีพิมพ์ในช่วงสองสามทศวรรษที่ผ่านมาเพื่อจัดอันดับ 10 สายพันธุ์หรือกลุ่มสายพันธุ์ที่แพงที่สุดระหว่างปี 1970 ถึง 2017 ค่าใช้จ่ายทั้งหมดแบ่งออกเป็นความเสียหาย ค่าใช้จ่ายในการจัดการชนิดพันธุ์ที่รุกราน และค่าใช้จ่ายที่ไม่เหมาะสมกับประเภทใดประเภทหนึ่ง . ผู้กระทำผิดอันดับต้น ๆ ส่วนใหญ่เป็นแมลง – ยุงเป็นผู้นำรายการในขณะที่หนอนเกลียวบินออกไป – แต่แมวหนูและงูบางตัวก็เป็นตัวปัญหาเช่นกัน ช่องว่างในข้อมูล เช่น พืช มีแนวโน้มที่จะบิดเบือนการจัดอันดับเหล่านี้
การค้าโลกที่เข้มข้นขึ้นในช่วงเวลานั้นทำให้ผู้บุกรุกมีโอกาสมากขึ้นในการผูกปมเรือสินค้าหรือเครื่องบิน นักวิจัยกล่าว และการตัดไม้ทำลายป่าและการขยายตัวทางการเกษตรอาจเร่งการแพร่กระจายโดยอนุญาตให้เข้าถึงพื้นที่ที่เก่าแก่ได้ง่ายขึ้น นักวิจัยพบว่า การทำความสะอาดความเสียหายที่เกิดจากสิ่งมีชีวิตที่รุกรานนั้นมีมูลค่า 892 พันล้านดอลลาร์ ซึ่งมากกว่า 13 เท่าของการใช้จ่าย 66 พันล้านดอลลาร์ในการจัดการการรุกราน
“นี่เป็นความพยายามที่ทะเยอทะยานจริงๆ” เฮเลน รอย นักนิเวศวิทยาจากศูนย์นิเวศวิทยาและอุทกวิทยาแห่งสหราชอาณาจักรในเมืองวอลลิงฟอร์ด ประเทศอังกฤษ กล่าว “มีช่องว่างที่สำคัญในข้อมูล ซึ่งผู้เขียนมีความโปร่งใสอย่างยิ่ง” เธอกล่าว การวิเคราะห์นี้เน้นหนักไปที่อเมริกาเหนือ ยุโรป และบางส่วนของเอเชียและโอเชียเนีย แมลงศัตรูพืชทางการเกษตร เช่น แมลง มักถูกนำเสนอมากเกินไปในวรรณกรรมที่ตีพิมพ์เมื่อเปรียบเทียบกับพืชที่รุกราน
“ถึงกระนั้น การได้ภาพลักษณ์ระดับโลกก็มีความสำคัญมาก” รอยกล่าว แม้ว่าตัวเลขนี้เกือบจะดูถูกดูแคลนก็ตาม เธอกล่าว แต่ผลการศึกษา “แสดงให้เราเห็นว่านี่เป็นปัญหาใหญ่ที่เลวร้ายลงเรื่อยๆ” การลงทุนเพิ่มเติมในการตรวจสอบสินค้าและมาตรการรักษาความปลอดภัยทางชีวภาพอื่น ๆ หรือการตรวจสอบสามารถช่วยลดต้นทุนเหล่านี้ด้วยการใช้จ่ายที่เพิ่มขึ้นเพียงเล็กน้อย “ราคาถูกกว่าการรอให้สายพันธุ์สร้างและแพร่กระจายอย่างกว้างขวางก่อนที่จะตอบสนอง” เธอกล่าว
มาดูสายพันธุ์รุกรานที่แพงที่สุดห้าอันดับแรกอย่างใกล้ชิด
ยุงลาย ( A. albopictus and A. aegypti ): ประมาณ 149 พันล้านดอลลาร์
ยุงลายเสือเอเชีย ( A. albopictus ) มาถึงสหรัฐอเมริกาในช่วงกลางทศวรรษ 1980 โดยวิธีการโบกรถในยางมือสองที่ส่งมาจากเอเชียพื้นเมือง ตรวจพบครั้งแรกในฮูสตัน แพร่กระจายอย่างรวดเร็วไปยัง 40 รัฐ มันยังรุกรานบางส่วนของยุโรป อเมริกาใต้ แอฟริกา และออสเตรเลีย ก. aegyptiหรือยุงไข้เหลือง มีถิ่นกำเนิดในแถบอนุภูมิภาคทะเลทรายซาฮารา และแพร่กระจายไปทั่วโลกด้วยวิธีที่คล้ายคลึงกัน
ยุงสองตัวนี้ร่วมกันสร้างความเสียหายอย่างมีนัยสำคัญต่อสุขภาพของประชาชนโดยการแพร่กระจายของโรคเช่น Zika, chikungunya, ไข้เหลืองและไข้เลือดออกซึ่งเป็นสาเหตุของค่าใช้จ่ายส่วนใหญ่ เมื่อยุงแพร่ระบาดจำนวนโรคเหล่านี้ก็เพิ่มขึ้น ( SN: 11/20/19 )
Rattus (หนู): ประมาณ 67 พันล้านดอลลาร์
อาชีพสัตว์ฟันแทะทั่วโลกเหล่านี้เกิดขึ้นจากการโบกเรือมนุษย์เป็นเวลาประมาณ 3,000 ปี เมื่อพวกมันมาถึงที่ใหม่แล้ว หนูมักจะแข่งขันกับสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมขนาดเล็กอื่นๆ แต่ก็สามารถทำร้ายนกและสัตว์น้ำได้เช่นกัน บนเกาะต่างๆ ทั่วโลก หนูได้ผลักดันให้สัตว์หลายชนิดสูญพันธุ์ ตัวอย่างเช่น หนูแปซิฟิกซึ่งมีถิ่นกำเนิดในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้แผ่นดินใหญ่ ได้กำจัดนกเกาะอย่างน้อย 1,000 สปีชีส์ ค่าใช้จ่ายสูงของหนูเกิดจากการสูญเสียความหลากหลายทางชีวภาพ แต่หนูยังสามารถทำลายพืชผล ทำลายทรัพย์สิน และแพร่โรคได้ (เช่น กาฬโรค)
